بهاء الدین ساوجی ( قرن ف) شاعر التزام

ج -ادبی

بهاء الدین ساوجی ( قرن ف)

شاعر التزام

الف- احوال

بهاءالدین ساوجی از شاعران گمنام قرن هشتم هجری است. تذکره نویسان از وی یاد نکرده اند حمد الله مستوفی درتاریخ گزیده ( تالیف 730 ق) درباره اوچنین گفته است :

(( بهاء الدین ساوجی سخنان نیکو دارد واین ضعیف رابه جند قصیده وقطعه مشرف فرموده ( ص 816 ) بر اساس اشعار برجای مانده از وی بهاءالدین ساوجی مدت ها در کرمان درخدمت تاج الدین احمد عراقی مقیم بوده است وبیشتر اشعاز خودرا در وصف اوسروده است. بیش از این احوال وی اطلاعی در دست نیست . معلوم نیست که مفهرس احمد متزوی با تکیه برکدام ماخذ تاریخ وفات اورا 816 ق یاد کرده است . نگارنده در منابع دسترس وهمچنین با بررسی و تورق دیوان شاعر جنین تاریخی را نیافته بلکه بعید می داند وی تا این تاریخ زیسسته باشد.

ب- آثار

از بهاء الدین ساوجی یک دیوان شعر برجای مانده است که ظاهرا تنها اثر باقیمانده از اوست نسخه ای خطی از این دیوان در کتابخانه مدرسه عالی شهید مطهری ( سپهسالار ) موجود است (ش 304 ) که به خط نستعلیق ومربوط به سده 11 قمری است . بیشتر اشعار بهای ساوجی در صنعت اعنات یا التزام بلند است.

مثلا وی در التزام کلمه های مو اسب فیل وپلنگ ونیز وصف شمع درهم وچشم اشعار یلند وزیبایی سروده است . در یکی ازقصاید خود که در استقبال واقتفا از قصیده کمال الدین اسماعیل به مطلع :

ای که از هر سر موی تو دلی اندر واست

یک سر موی تو از هر دوجهان نیم بهاست