مراسم تششیع  تدفین وترحیم  زنده یاد  مهندس حسین محکم کار ساوه ای

آپلود عکس" />مراسم تششیع تدفین وترحیم زنده یاد مهندس حسین محکم کار ساوه ای مدیریت رادیوساوه

http://radiosaveh.ir/

آپلود عکس

رادیو ساوه - و فرهنگی واجتماعی استاد حسین محکم کار ساوه

آشنایی با یکی از پیشکسوتان وررشی در رشته کاراته - و فرهنگی واجتماعی استاد حسین محکم کار ساوه

تهیه کتتده : محمد شرافت

مراسم تششیع  زنده یاد  مهندس حسین محکم کار ساوه

آپلود عکس" />

فرهیختگان  ساوه  در بخش فرهنگ اجتماعی شهرستان ساوه

1. برنامه زنده با زندگی شبکه 2 سیما با مجمع خیرین سلامت ساوه- زرندیه/ محمد شرافت

(همدلی و همزبانی)

بازدید آقایان علی روشنایی - محمد شرافت (شبکه ملی خانه خیرین ایران ) از دفتر خبرگزاری بین المللی قران بازدید آقایان علی روشنایی - محمد شرافت (شبکه ملی خانه خیرین ایران ) از دفتر خبرگزاری بین المللی ...

ایجاد در 17 آذر 1400

2. مصاحبه با محمد شرافت:وبلاگنویس فعال استان مرکزی- ساوه

(همدلی و همزبانی)

محمد شرافت وبلاگ نویس فعال استان مرکری ساوه مصاحبه با مهندس محمد شرافت گفتگو یا محمد شرافت وبلاگنویس فعال استان مرکزی: گفتگو یا محمد شرافت وبلاگنویس فعال استان مرکزی: براي ...

ایجاد در 03 دی 1399

3. شمس الدین محمد ساوجی فرزند شرف الدین فعال عمران آبدانی شهر ساوه عهد صفوی

(همدلی و همزبانی)

227- شمس الدین محمد ساوجی خواجه شمس الدین محمد ساوجی که دربساری ازکتب جغرافیایی از او نام برده شده ددرزمان حیات خود دنباله اقدامات مهمه پدرش شرف الدین ساوجی را گرفت ودرعمران وابادنی شهر ساوه کوششهای ...

ایجاد در 23 مرداد 1401

4. حاج محمد علی مجتهدی ساوه ای مقیم قم کاسب منصف

(همدلی و همزبانی)

... محمد آقا :بیش از ۶۵ سال در ادامه َ شغل مرحوم پدرم در قم خیابان آرم مشغولم . پس نوسازی خیابان آرم و صحن حضرت معصومه ( س) به میدان استاد مطهری خیابان مولوی با داشتن علم ومسائل شرعی خرید وفروش خواربار ...

ایجاد در 01 تیر 1401

5. لبخند شیرین پیامبر: قصه‌های نماز از زندگی رسول اکرم (ص) / محمد ناصری ساوجی

(همدلی و همزبانی)

لبخند شیرین پیامبر: قصه‌های نماز از زندگی رسول اکرم (ص) نویسنده : محمد ناصری ساوجی مترجم : شیوا واحد دوزبانه فارسی - فرانسه واژه های مشترک بین زبان فرانسه و فارسی - پارسینه واژه‌های ...

ایجاد در 15 خرداد 1401

6. مهندس محمد معتمدیان مخترع، پژوهشگر، نظریه پرداز و نویسنده ساوجی

(همدلی و همزبانی)

محمد معتمدیان ساوه ای مخترع، پژوهشگر، نظریه پرداز و نویسنده ساوجی کارشناس حقوقی شهرداری ساوه محمد معتمدیان مخترع، پژوهشگر، نظریه پرداز و نویسنده ساوجی حوزه پژوهشی علوم اجتماعی، زیست شناسی، ...

ایجاد در 08 فروردين 1401

7. اولین مدرسه ساوه در سال 1302 شمسی / نام 5روستاهای ساوه قبل از اسلام محقق : محمد نعیمی ساوه ای

(همدلی و همزبانی)

اولین مدرسه ساوه در سال 1302 شمسی روستاهای ساوه قبل از اسلام محقق : محمد نعیمی ساوه ای اراتمندی استاد محمد نعیمی ساوجی به بانوی اهل ادب پارسی پروین اعتصامی دست نوشته : اراتمندی ...

ایجاد در 18 اسفند 1400

8. اهدای ۲۷ جلد کتاب علوم تخصصی شیمی توسط پروفسور دکتر محمد مجید مجتهدی به کتابخانه ساوه ساوجیان

(همدلی و همزبانی)

ایجاد کتاب وکتابخانه مردم نهاد ساوه ساوجیان با مشارکت نویسندهگان ساوه وساوجیان اهدای ۲۷ جلد کتاب علوم تخصصی شیمی توسط پروفسور دکتر محمد مجید مجتهدی به کتابخانه ساوه ساوجیان " /> پروفسور محمد ...

ایجاد در 17 اسفند 1400

9. معرفی استاد محمد ناصری ساوجی نویسنده کتاب

(همدلی و همزبانی)

ده نمونه عنوان آثار ازکتاب های استاد محمد ناصری نوبران ساوجی محمد ناصری متولد سال 1345، فوق لیسانس امور فرهنگی می باشد. وی مدیرکل دفتر انتشارات و تکنولوژی آموزشی ـ مدیر مسئول مجلات رشد است. محمد ...

ایجاد در 08 اسفند 1400

10. یاددوران قدیم ساوه (23 )/ عباس آقا محمدی ساوجی /رضارایگان ساوجی

(همدلی و همزبانی)

یادبزرگان فرهنگی ساوجی یاددوران قدیم ساوه (23 ) حاج عباس آقا محمدی ساوجی باسلام یاددوران قدیم ساوه (23) حاج عباس آقامحمدی یادبزرگان فرهنگی ساوجی روزی یکی ازمعلمان زحمتکش ...

ایجاد در 07 بهمن 1400

11. عکس یادگاری جمع دانش اموزان دبیرستان محمد رضا شاه در ساوه سال ۱۳۴۳ شمسی

(همدلی و همزبانی)

جمع دانش اموزان دبیرستان محمد رضا شاه در ساوه سال ۱۳۴۳ شمسی سال ۱۳۴۳ روز تودیع اقای احمد مفیدی رییس دبیرستان محمد رضا شاه از راست نشسته: اصغر فراتی،قاسم جراحی زاده،...نوجوان،محمد رضا واعظی،زنده ...

ایجاد در 04 بهمن 1400

12. اولین سالگرد زنده یاد استاد محمد خراطی ساوجی گرامی باد

(همدلی و همزبانی)

سلام علیکم به مناسبت اولین سالگرد درگذشت شاعر اهل بیت مطهر (ع) مرحوم حاج محمد خراطی ساوه استاد محمد خراطی ساوجی 162-خراطی ساوجی محمد خراطی فرزند علی اصغر درسال 1310 ش در ساوه به دنیا ...

ایجاد در 23 دی 1400

13. یاد بود ۵۹ پنجاهمین سالگرد مرحوم آقای سید محمد تقی امیدوار ساوجی

(همدلی و همزبانی)

یادآوری ویادبود ۵۹ پنجاهمین سالگرد مرحوم حاج سید محمد تقی امیدوار فرزند سید رضا فرزند حاج میرزا احمد ساوجی​​​ارسال عکس : آقا سید جواد شریف شیخ الاسلامی ​آقای حاج سید ابوالحسن ...

ایجاد در 18 دی 1400

14. رستگاری در ده دقیقه نویسنده مهدی محمدرضایی ساوه

(همدلی و همزبانی)

مجموعه جدیدترین روش هایی که بکاربستن آن ها درزندگی شمارا به پشیرفت می رساند http://www.mahdimr.com/ رستگاری در ده دقیقه نویسنده :مهدی محمدرضایی ساوه پرتال کتابخانه شهید هاشمی ...

ایجاد در 17 دی 1400

15. زندگی نامه حاج محمد فربد ریاست شورای اصناف اسبق شهرستان ساوه

(همدلی و همزبانی)

زندگی نامه حاج محمد فربد ریاست شورای اصناف سابق ساوه آقای حاج محمد فربد فرزند حسن وهمسر باوفا حاجیه خانم اقدس آقا محمدی فرزند حسین شرح حال آقای حاج محمد فربد کاشی به صورت صوتی ونوشتاری ...

ایجاد در 09 مهر 1400

16. دیدار سردار محمد میر جانی ساوه ای بامقام معظم رهبری وسردار شهید قاسم سلیمانی

(همدلی و همزبانی)

... سردار حاج محمد میرجانی ساوه ای - Radiosaveh - رادیو ساوه سردار میرجانی: شجاعت شهید ناصری در عملیات‌ها از جمله عملیات ... ارسال مطلب : سردار میرجانی تهیه کننده : محمد شرافت ...

ایجاد در 03 مهر 1400

17. کتاب بلاغت در آثار سلمان ساوجی دکتر محمد تقی قندی ساوه

(همدلی و همزبانی)

​سلام کتاب بلاغت در آثار سلمان ساوجی (ترفندهای بدیعی وبیانی) دکتر محمّدتقی قندی​​​ساوه و ساوجی ها محمد تقی قندی : دبیر ساوجی رتبه نخست جشنوار ه الگو برتر تدریس کشور http://www.irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30384554 ...

ایجاد در 01 مهر 1400

18. رحلت آیت‌الله سید محمد سعید حکیم فرزند مرحوم آیت الله محسن حکیم

(همدلی و همزبانی)

... سیدعبدالهادی، سیدابراهیم طباطبایی، سیدعبدالعزیز، سید محمد باقر، آیت الله سید محسن، سیدکاظم، سیدیوسف، سید محمدحسین، سید محمدرضا، سید عبدالصاحب، سید علاءال دین) ۰۲:۵۹-۱۳ شهريور ۱۴۰۰ ...

ایجاد در 13 شهریور 1400

19. تبارخاندان های منسوب به امامزاده سید محمد محروق (ع)از نوادگان حضرت امام سجاد (ع) در ساوه قم تهران

(همدلی و همزبانی)

... وهابیت وهابیت، فرقه‌ای از اهل سنت است که در اواخر قرن دوازدهم هجری قمری، توسط محمد بن عبدالوهاب تأسیس شد. پیروان این فرقه در فروع دین، تابع احمد بن حنبل‌ هستند و بیشتر آنان در شبه جزیره عربستان سکونت دارند. ...

ایجاد در 12 شهریور 1400

20. سرمایه گذاری حاج محمد تقی شاهرودی یکی از تجاز بزرگ اصفهانی در زمان مشروطیت در ساوه

(همدلی و همزبانی)

حاج محمد تقی شاهرودی از رجال دوره مشروطیت http://ensani.ir › article › download حاج محمد تقی شاهرودی یکی از تجاز بزرگ اصفهانی در زمان پیش از انقلاب مشروطه در ساوه و نماینده مردم تهران ...

ایجاد در 12 شهریور 1400

دیدار با فعال عرصه فرهنگی و اجتماعی

مدیر رادیو ساوه   زنده یاد مهندس حسین محکم کار ساوه ای  در امریکا درگذشت

مدیر رادیو ساوه زنده یاد مهندس حسین محکم کار ساوه ای در امریکا درگذشت

آپلود عکس

رادیو ساوه | Radiosaveh - رادیو ساوه

آپلود عکس
در ایام متبرک به نام ویاد سیدالشهدا علیه السلام از همه دوستان وسروران گرامی استدعا داریم در توسلات وذکر ادعیه وتلاوت قرآن حسین عزیز راکه عمری سرسپرده خاندان عصمت وطهارت بودند شریک فرمایند

خانواده محکم کار -خانواده واعظ تهرانی (ساوجی )- مجتهدی - توکلی - شریف نیا - نوید طبیبی -انجامی - امین مقدسی - کریمی - اکبری - سعادتمند ...

حاجیه خانم فاطمه عباسی ورده ای ساکن ساوه  - تهران مادر چهار تن شهدای جواد تیا

گفت‌وگو با مادر چهار شهيد دفاع مقدس

گفت‌وگو با مادر چهار شهيد دفاع مقدس - تابناک |

آپلود عکس"

صفحه نخست
حاجيه خانم فاطمه عباسي ورده (مادر مكرمه شهيدان؛ «احمد»؛ «علي»؛ «يونس» و «محمّد» جوادنيا)

چهارشنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۳۸۸ ساعت ۰۵:۱۶
والدین شهدا
ديداري خونين بزرگترين هديه
نزديك بازار تكيه مهدي ساوه، عمارتي وجود داشت، كه پشتبام آن، مشرف به بازار بود و رفت و آمدها و خريد و فروش مشتريان و كسبه بازار، به راحتي مشاهده ميشد. داخل حياط اين عمارت، بركه اي پر از آب بود كه به فضاي حياط و درختان اطراف آن، حال و هوايي خاص ميبخشيد و محيط را ديدني و نشاط انگيز ميكرد؛ در زير زمين عمارت، حوضچه نسبتاً عميقي تعبيه كرده بودند كه از داخل بركه حياط، آب زلال و روشني، بوسيله آبراههایي كه ساخته شده بود، داخل حوضچه ميريخت و به دليل هواي خنكي كه داخل زيرزمين در جريان بود، آب سرد و گوارا ميشد.
اين خانه با همه سادگياش، زيبائيهاي طبيعي داشت كه ذوق سرشار يك كشاورز از كار افتاده، بهره گرفته بود؛ «محمّدعلي» كه در جواني كشاورز فعّال و صاحب سليقه اي بود و با آرامشي كه «رقيّه خاتون» همسرش، براي فراهم ميساخت، به دور از هر دغدغه و تشويشي، با علاقه ای شديد به خانواده، از استعداد، هوش و انرژي خود به خوبي بهره ميگرفت؛ مدّتي است كه قدرت و توان گذشته هاش را از دست داده و حتي براي تأمين معاش خود و ديگر اعضاي خانواده اش، كه هفت سر عائله را تشكيل ميدهند. (سه دختر و دو پسر) تنها به خدا و پسر بزرگترش، چشم دوخته است.
هشتاد سال پيش (1307) «فاطمه» آخرين فرزند محمدعلي و رقيّه خاتون، به دنيا آمد؛ گرچه كودكي او با پيري و ناتواني و بيحوصلگي والدينش، مصادف شده بود؛ ولي فاطمه از انرژي فوق العاده ای بهره داشت، توانمنديهاي او بيشتر به صورت شيطنتهاي كودكانه ظهور و بروز ميكرد.
فاطمه تا فرصتي به دست ميآورد، دور از چشم ديگران،به پشتبام ميرفت و به تماشا و بررسي داد و ستدها و مراودات بزرگترها، در بازار ميپرداخت. بارها توجّه بيش از حدّ او به حوادث بيرون از خانه، باعث شد كه او از پشتبام به داخل حياط بيفتد، و همه را دچار نگراني كند!! آنقدر افتادن او تكرار شد كه ديگر كسي بايد مواظب او ميشد كه به پشتبام نرود!!
همينكه، پشتبام رفتن او مورد كنترل قرار گرفت، شيطنتش به گونه اي ديگر رخ نمود!!
2ـ3 ساله بود كه كنجكاوي هايش نسبت به بركه گل كرد. آنقدر دور و بر بركه چرخيد تا راهِ خروج آب را به داخل حوضچه زيرزمين يافت.
بزرگان خانه دلخوش بودند كه با تخته هاي بزرگ روي حوض زيرزمين را پوشانده اند، يك روز كه خواهر بزرگتر او، روي پله ها نشسته بود، تا نگذارد فاطمه به پشتبام برود، صدايي توجّهش را بخود جلب كرد!! به خود گفت:
ـ فاطمه پشتبام كه نرفته...!! اين صداي چي بود؟!اصلاً اين بچّه كجاست؟! كجا رفت؟! هول كرد...!!ناگهان احساس كرد كه صدا، صداي افتادن چيزي در آب بود...!! همينكه به زيرزمين نگاه كرد، متوجّه شد كه فاطمه، مقداري از تخته را كنار زده و به داخل حوض سقوط كرده است!! او نيز دختر بود، دستپاچه شد، قدري اين طرف و آنطرف رفت و هي داد كشيد...!! و بعد بي اختيار به كوچه زد و خود را به بازار رساند...!! پاسباني را ديد كه در حال عبور است:
ـ آقا...!! آقا...! كمك...!! كمك كنيد...!! شما را به خدا كمك كنيد...!!
ـ چيه دخترم؟!چيه بچّه جون؟! به چي، به كي كمك كنيم؟!
دست او را گرفت و كشانكشان، بسوي خانه آورد و يكراست به زيرزمين خانه برد...!!
ـ خواهر كوچكم افتاده تو حوض...
تخته ها را كنار زدند، و با كمال تعجّب ديدند كه فاطمه كوچولو، خود را به هندوانه بزرگي كه براي خنك شدن، داخل آب حوض انداخته اند چسبانده و خونسرد خونسرد است!!
بعدها، دو خواهر و يك برادرش فوت كردند و فاطمه ماند و يك برادر، و پدر و مادري پير و از كار افتاده!!
گرچه پدر و مادر ش سواد نداشتند؛ امّا برادرش، سعي كرد تا فاطمه با سواد شود. آن زمان، تنها جائي كه براي سواد آموختن دخترها وجود داشت مكتبخانه بود. فاطمه، مكتبخانه هاي زيادي را تجربه كرد، امّا شيطنت او باعث ميشد كه از آموختن محروم بماند، تا اينكه به مكتب درس كلبه(كربلايي) خديجه راه يافت؛ خديجه خانم، هوش و استعداد فاطمه را خوب كشف كرد، و به نيكي دانست كه اين دختر بچّه سرشار از انرژي است. . بايد به گونه اي ديگر بارور شود؛ به همين خاطر به او تلقين كرد كه تو عاقلتر و تواناتر از بقيّه اي؛ ميخواهم كارهاي بچّه ها را به تو بسپرم، و اينچنين او را به عنوان مبصر كلاس به بقيّه معّرفي كرد!!
گاهي و شايد عمداً، خديجه خانم به بهانه اي انجام كارهاي بيرون، مكتب را كه 25 شاگرد داشت به فاطمه ميسپرد. كمي برنج و دوغ نيز به او ميداد و ميگفت:
ـ اگه دير اومدم همينجا غذا درست كنين و بخورين، تا من بيام!!

گفت‌وگو با مادر چهار شهيد دفاع مقدس

گفت‌وگو با مادر چهار شهيد دفاع مقدس

کد خبر:۱۲۱۱۶۷

تاریخ انتشار:۳۰ شهريور ۱۳۸۹ - ۱۱:۳۹21 September 2010


«به علي گفتم: علي‌جان كي بر مي‌گرديد؟ گفت: مامان اگر با هواپيما آمديم زخمي هستيم، اگر با ماشين آوردنمان شهيد شديم و اگر هم خودمان آمديم كه سالم هستيم. اين حرف او براي من خاطره‌اي به ياد ماندني شد.»

به گزارش فارس، مادر شهيدان جواد نيا، با اين كه داغ چهار جوان رشيد خود را بر دل دارد ، از چنان روحيه اي برخوردار است كه انسان را تحت تاثير قرار مي دهد. طوفان فتنه‌ها و بازي‌هاي روزگار هيچ خللي در باورهايش ايجاد نكرده و چون كوه به پاي آن چيزي كه فرزندانش را برايش فدا كرده ايستاده است. اينها كه گفتم شعار و انشا نبود، كافي است يك بار ايشان را ببينيد و چند كلمه‌اي هم صحبتش شويد، تا باور كنيد اين حماسه‌سرايي‌ها مي‌تواند مصداق داشته باشد. خانم جوادنيا از گذر زمان خسته است اما براي يك لحظه در گذشته‌اش ترديد نكرده ندارد. تمام سعي خود را كردم كه او را در موقعيتي عاطفي قرار دهم و حداقل آهي از دل برآورد و بار احساسي مصاحبه را بيشتر كند اما ميسر نشد. راستي از كسي كه به هنگام شنيدن خبر شهادت چهارمين پسرش به سجده افتاده است چه انتظار ديگري مي رود. خبرگزاري فارس بابت افتخار مصاحبه با اين بانوي ارجمند خداوند را شاكر است و متن كامل آن را به همه علاقمندان «فرهنگ شهادت طلبي» تقديم مي‌دارد. شادي روح شهيدان جواد نيا صلوات.

• ابتدا خودتان را كاملا معرفي كنيد.

جوادنيا: من «فاطمه عباسي ورده» مادر براداران شهيد جوادنيا هستم. خانواده‌‌ام در روستاي "ورده " 5 فرسخي "ساوه " زندگي مي‌كردند كه قحطي همه روستا را فرا مي‌گيرد. مادرم كه مهريه بالايي داشته به خاطر طولاني شدن قحطي مجبور مي‌شود تمام مهريه خود را كه يك ملك، 2 دانگ خانه، 6 كيلو مس، 3 تخته فرش بوده بفروشد و با پولش كه آن زمان 30 هزار تومان بوده به ساوه مهاجرت مي‌كنند. مادرم من را در سن 50 سالگي در همان شهر به دنيا ‌آورد. 12 ساله بودم كه آمديم تهران و اكنون هم 75 ساله‌ام.3 خواهر و دو برادر داشتم كه به جز يكي از برادرهايم بقيه‌شان فوت كرده‌اند.پدرم زمين كشاورزي داشت و در آن زراعت مي‌كرد. ايشان سال 1343 به رحمت خدا رفتند.

• خانواده‌تان مذهبي بودند؟

بله. به ياد دارم كه هيچ وقت نماز را در خانه نمي‌خوانديم حتي من را هم كه بچه‌اي كوچك بودم براي نماز صبح بيدار كرده و به مسجد مي‌بردند. پدر مادرم، حيدر علي شاهپري از باسواد‌هاي روستا بود و هر كس عروسي يا عزا داشت مي‌آمد و او را مي‌برد، تمام نوشته‌هاي روستا را او مي‌نوشت.

• پدرتان با رژيم مشكلي نداشت؟

نه. آن زمان عامه مردم خيلي در جريان كارهاي طاغوت نبودند و از طرفي هم پدر بزرگم هر سال 16 تومان از شاه حقوق مي‌گرفت البته بعدها كه آگاه شد و فهميد طاغوت با مردم چه مي‌كند ديگر اين پول را قبول نكرد.

• مدرسه هم رفتيد؟

نه. خواهرم براي من روپوش دوخته بود تا به مدرسه بروم اما مادرم نگذاشت چون شنيده بود يكي از دخترهايي كه به مدرسه مي‌رفت حامله شده، به همين دليل من را فرستادند به مكتب تا درس قرآني ياد بگيرم. در گذشته هم مانند الان نبود كه طبقه سوم جامعه امكان تحصيل داشته باشند، بچه‌ها وقتي بزرگ مي‌شدند كار مي‌كردند.

• از ازدواجتان با حاج آقا بگوييد.

خانواده حاج آقا فاميل ما بودند. آنها رفته بودند خواستگاري يكي از دختر‌هاي فاميل كه از حاجي بزرگتر و قبلا هم ازدواج كرده بود. آن دختر مي‌گويد به درد شما نمي‌خورم و من را به آنها معرفي مي‌كند، البته مادر حاج آقا من را از قبل ديده بود. من 10 سالم كه بود يك دفعه قد كشيدم و چون در قديم دخترها را زود شوهر مي‌دادند من را هم در 12 سالگي شوهر دادند. 4 ماه و 15 روز عقد كرده بوديم و در عيد نوروز 1321 مراسم عروسي‌مان برگزار شد.

• در "ساوه " رسم خاصي براي ازدواج وجود دارد؟

بله. شبي كه مي‌خواهند عروس را از خانه پدرش ببرند آتش بازي مي‌كنند اما من را همان شب با ماشين به تهران‌ آوردند و وقت انجام اين كار نشد.

• مهريه‌تان چقدر بود؟

500 تومان. البته زمان ما واقعا اينطور بود كه (مهريه را كي ديده و كي گرفته) مثل الان نبود كه خانم‌ها فورا مهر خود را اجرا مي‌گذارند.

• دوري از خانواده در آن سن كم برايتان سخت نبود؟

چرا. ده ساله بودم كه شبي خواب ديدم با دو بال از "ساوه " رفته‌ام، هنگامي كه خواب را براي مادرم تعريف كردم گريه كرد و گفت تو را از پيش ما مي‌برند.

• آقاي جوادنيا اهل كجا بودند؟

او هم اهل روستاي "ورده " بود اما بعد از فوت پدر در 4 سالگي به همراه مادرش به تهران آمدند و در محله پامنار زندگي مي‌كردند، مادرش با يك امنيه‌اي ازدواج كرد و از او هم يك دختر داشت، حاجي به نهضت هم رفته بود.

• اوضاع زندگي‌تان بعد از ازدواج چطور بود؟

خوب بود. حاجي هر ماه 90 تومان حقوق مي‌گرفت. ساعت 7 صبح به اداره رفته و 2 بعداز ظهر براي خوردن ناهار بر مي‌گشت.

• در كدام محله تهران زندگي مي‌كرديد؟

در خيابان اكباتان پشت توپخانه مادر شوهرم خانه‌اي داشت با چند اتاق كه هر اتاق دست يك مستاجر بود، ما هم در يكي از اين اتاق‌ها زندگي مي‌كرديم. 4 سال آنجا بوديم و از آنجا نقل مكان كرديم به خيابان سيروس 2 سال هم منزل پسردايي‌ام زندگي كرديم كه پسر بزرگم جواد آنجا به دنيا آمد سپس ساكن خيابان بهار شديم كه دو اتاق بيشتر نداشت و با بزرگتر شدن بچه‌ها خانه را وسعت داده و تا همين الان در اينجا زندگي مي‌كنم.

• چند فرزند داريد؟

6 پسر و 4 دختر داشتم كه 4 فرزند پسرم به شهادت رسيده‌اند.

• اولين فرزندتان كي به دنيا آمد؟

14 ساله بودم كه جواد متولد شد.

• از روحيات حاج آقا بگوييد؟

بله. پدر حاجي روحاني بود. حاج آقا خادم امام حسين (ع) بوده و در هيئت‌ها چاي مي‌داد. در حياط خانه هيئت كوچكي داشتيم كه هر هفته منزل يكي از همسايه‌ها برگزار مي‌شد بعدها در زمين كوچكي به مساحت 250 متر كه متعلق به سرهنگي بود چادر مي‌زدند و در آنجا هم مراسم مي‌گرفتند كه آن زمين الان تبديل شده به مسجد. حاجي 5 ريال، 5 تومان براي خرج مسجد از كاسب‌هاي محل جمع‌آوري ‌مي‌كرد. صاحب آن زمين مريض شد و براي معالجه به خارج از كشور رفت و فوت كرد. بچه‌هايش مي‌خواستند زمين را پس بگيرند اما پدرشان به خوابشان آمد و گفت: "فقط همين مسجد براي من مانده است ".

• شما و حاج آقا مقلد چه كسي بوديد؟

مقلد آيت‌الله بروجردي و بعد از فوت ايشان هم مقلد آيت‌الله شريعتمداري بوديم. زماني كه قضيه همكاري او با قطب زاده پيش آمد روزي پسرم احمد آمد و مي‌خواست تمام كتاب‌هايي را كه از او داشتيم آتش بزند، من گفتم اين كار را نكن او بد است اما كتاب كه بد نيست. از آن زمان مرجع تقليدمان امام خميني (ره) شدند.

• از چه زماني با امام (ره) آشنا شديد؟

ما ابتدا نمي دانستيم امام خميني (ره) چه كسي است، روزي يكي از همسايه‌هاي‌مان گفت آقاي خميني را گرفته‌اند پرسيدم آقاي خميني كيه؟ پاسخ داد چطور نمي‌داني ايشان همان كسي است كه از او تقليد مي‌كنيم و بعد حاجي هم گفت ايشان كسي است كه مي‌گويند روي دست شاه بلند شده.

• از انقلاب بگوييد؟

انقلاب كه شروع شد مي‌ديدم احمد از خانه بيرون رفته و 2 نصف شب بر مي‌گشت به همين دليل پدرش با من دعوا مي‌كرد كه اين پسره كجا مي‌رود؟ آخر ‌كشته مي‌شود، گفتم مگر آنهايي را كه مي‌كشند خونشان از پسر ما رنگين تر است؟!
يك شب خوابيده بودم ديدم حاجي با پا زد به پهلويم و گفت بلند شو ببين اين بچه‌ها كجا هستند؟ جواب دادم خجالت نمي‌كشي، به من مي‌گويي بروم دنبال آنها؟! خودت برو. متوجه شديم همه پسرهايم پاي سخنراني شهيد مطهري حضور پيدا مي‌كنند.

• فرزندانتان چه كارهايي در جريان انقلاب انجام مي‌دادند؟

جواد ازدواج كرده بود و ما خيلي در جريان كارهاي او نبوديم. احمد 19-20 سالش بود و بيشتر از بقيه بچه‌ها در تظاهرات شركت مي‌كرد. راستش احمد از اول هم از بقيه بچه هايم شلوغ‌تر بود. طوري كه وقتي بچه بود من اجازه نمي‌دادم ازمنزل بيرون برود. علي هم دبيرستاني بود و در مدرسه مخفيانه فعاليت داشت ما نمي‌دانستيم اوچه مي‌كند.

يكبار نصفه شب ديدم وقتي احمد آمد از داخل جيبش يك چيزي در آورده و گذاشت بالاي ديوار، به خاطر مهتاب حياط روشن بود اما او متوجه نشد من نگاهش مي‌كنم، آنقدر خسته بود كه موقع خواب بيهوش شد و بعد رفتم ديدم يك قوطي رنگ لابه‌لاي روزنامه پنهان كرده، صبح از او پرسيدم اين چيه؟ گفت ديدي؟ جواب دادم آره، گفت با اين مرگ بر شاه مي‌نويسم. جرات نمي‌كردم اين ماجرا را به پدرش بگويم.

• آقاي جوادنيا هم فعاليت انقلابي مي‌كردند؟

ابتدا نه اما بعد كه نسبت به جريانات آگاه‌تر شد شركت مي‌كرد. ايشان باور نمي كرد انقلاب به جايي برسد اما همين كه امام وارد شدند ناگهان حاجي متحول شد. مي‌گفت مگر مي‌شود يك روحاني چنين كار بزرگي بكند. از آن موقع به بعد حاجي آمد وسط ميدان. حتي با دامادمان و محمد همگي رفتند جبهه حاجي شد يك پا انقلابي. خوب يادم هست كه سه تا عيد نوروز در خانه ما مردي نبود. حاجي پشت جبهه تعميركار بود.

• مخالف فعاليت فرزندانتان نبوديد؟

نه. چون فهميده بوديم شاه با مردم چه كار مي‌كند. در بهشت‌زهرا مزار جواناني كه به خاطر شكنجه ساواك شهيد شده بودند فراوان يافت مي‌شد.
به ياد دارم اوايل كه ما زياد از عملكرد طاغوت آگاه نبوديم از شاه دفاع كرده و مي‌گفتيم اين حرفها دروغ است. آن روزها اين حرف خيلي مد بود كه فلاني شاه تنها مملكت شيعه است و بايد احترامش را حفظ كرد.احمد به ما مي‌گفت شما جهنمي هستيد كه از طاغوتيان حمايت مي‌كنيد، بعد براي من از شكنجه‌هاي ساواك تعريف مي‌كرد كه آنها بيني شهيدي را بريده بودند و شهيد ديگري انگشتانش قطع شده بود.

• خاطره‌اي از مبارزات انقلابي فرزندانتان داريد؟

بله. شبي احمد روي پشت بام رفته و فرياد الله اكبر سر داده بود، به او گفتم مادر بيا پايين، ساواك بگيرد تو را شكنجه كرده و ما را هم اذيت مي‌كند اما او اعتنايي نكرده و گفت: "مرگ بر شاه «ناگهان از هيچ كجا صدايي در نيامد و او ادامه داد "سكوت هر مسلمان خيانت است به قرآن».
اكثر همسايه‌هاي ما طاغوتي بودند و من خيلي مي‌ترسيدم به احمد گفتم اگر نيايي پايين خودم را از پشت بام پرت مي‌كنم، با خنده گفت: اگه مردي بنداز و من هم جواب دادم خودكشي گناه داره و اگر نه اين كار را مي‌كردم.

• در تظاهرات شركت مي‌كرديد؟

يادم هست يكبار روز تاسوعا بود كه پسرها، دخترها و داماد‌هايم غسل شهادت كرده و به تظاهرات رفتند، من و حاجي مانديم. به او گفتم من هم رفتم، چادرم را سر كرده و ازخانه بيرون رفتم و او هم افتاد پشت سر من، حاجي مي‌گفت: زن، خجالت بكش! مي كشنت ! گفتم تو خجالت بكش ، اين ها با اين سنشان رفتند و من و تو مانديم. مگر خون ما از بقيه رنگين تر است؟ و با هم رفتيم.
روزهاي راهپيمايي اول صبح قابلمه غذا را كه معمولا هم آبگوشت بود آماده مي‌كردم و هر كس از اقوام هم كه در تظاهرات شركت مي‌كرد ظهر به خانه ما مي‌آمد.

• بچه ها بعد از پيروزي انقلاب چه مي‌كردند؟

در پادگان وليعصر بودند و شب‌ها در خيابان‌ها كشيك داده و ماشين‌هاي مشكوك را شناسايي مي‌كردند.

• مگر بچه ها كار نظامي بلد بودند؟

دامادم يك تفنگ‌ خالي داشت و در اتاق خانه تيراندازي را به آنها ياد داد و آنقدر سينه‌خيز رفته‌بودند كه تمام زانوهايشان ساييده شده بود.

• خاطره‌اي از اوايل انقلاب در داريد؟

بله. يك شب بعد از آمدن احمد به خانه ، دو نفر اسلحه به دست زنگ خانه را زده و گفتند احمد را صدا كنيد، گفتم: چرا؟ او تازه خوابيده اما آنها اصرار كردند، وقتي احمد آمد ، ديدم دست دادند و رو بوسي كردند. بعدا متوجه شدم او را با احمد شهابي داماد ساواكي همسايمان اشتباه گرفته بودند زيرا احمد شهابي بي انصاف هر كاري انجام مي‌داده آدرس خانه ما را مي‌نوشته است.

• روز ورود امام (ره) كجا بوديد؟

همه بچه‌ها به استقبال ايشان رفته بودند.

• از شهادت احمد بگوييد؟

سپاه قصد داشت 100 نفر را با خود به كردستان ببرد كه 300 نفر اسم نوشته بودند، اسم احمد از آن ليست خط خورده بود و او شروع كرده بود به گريه زاري و گفته بود يعني من لياقت شهادت را ندارم؟ با اصرار زياد احمد اسم يكي ديگر را خط زده و اسم او را نوشتند و جز گروه چمران شده و رفته بود.سه روز از رفتن آنها مي‌گذشت كه توسط كوموله‌ها تعدادي خمپاره به پادگان آنها اصابت مي‌كند و او همانجا به شهادت مي‌رسد.

غروب بود و من جلوي تلويزيون صحبت‌هاي امام(ره) را گوش مي‌دادم كه لحظه‌اي خوابم برد و ديدم خمپاره‌اي به سمت من آمد و از خواب پريدم. بعدا متوجه شدم احمد همان لحظه به شهادت رسيده است. خمپاره نصف صورت او را از بين برده بود. بعدها دوستانش تعريف كردند كه 37-8 روز جنازه او در پادگان مانده بود.

• چطور خبر شهادت احمد را به شما دادند؟

ساعت 8صبح تلفن زنگ زد. گوشي را برداشتم. گفتند با حاج آقا كار داريم، گوشي را دادم و او پشت تلفن گفت: خب خب خب كجا بياييم؟ همانجا فهميدم چه خبر است. دامادم از پله پايين مي‌آمد كه برود بيرون. صدايش كردم گفتم بيا احمد شهيد شده. رفتيم به معراج شهدا. از 100 شهيد، 41 نفر براي تهران بودند. براي تشييع جنازه آنها انگار همه تهران حضور داشتند.وقتي فهميدم احمد شهيد شده به سجده افتادم و خدا راشكر كردم كه اين پسر بالاخره به آرزويش رسيد.

• گريه هم كرديد؟

نه. احمد در وصيت نامه‌اش نوشته بود مادر در انظار گريه نكنيد. من بعد از شنيدن خبر شهادت او در برابر خدا به سجده افتاده و شكر كردم. حاجي هم گريه نمي‌كرد. مردها در برابر مصيبت‌هايي كه مي‌بينند كمتر از زن‌ها گريه مي‌كنند شايد به اين دليل هم باشد كه عمر زن‌ها طولاني‌تر است.

• با ديدن چهره احمد بعد از شهادت ناراحت نشديد؟

نگذاشتند ما صورت احمد را ببينيم. اگر هم مي ديديم خدا را شكر مي كرديم چون انسان چيزي را كه در راه خدا مي‌دهد برايش ناراحت ‌كننده نيست. دوستانش مي گفتند بعد از 40 روز جنازه اش بوي عطر مي دهد.

• تا حالا احمد را در خواب نديده ايد؟

چرا. روزي در خواب ديدم امام خميني(ره) آمدند منزل ما، گفتم بچه‌ها بياييد ببينيد چه كسي آمده! من در آسمان‌ها دنبال او بودم اما امام خودشان به ديدن ما آمدند. امام خميني (ره) گفت: من مي‌دانم شما من را دوست داريد به همين دليل آمدم ديدنتان. من هم عبا و عمامه و نعلين پاي آقا را بوسيدم و ناگهان از خواب بيدار شدم.

• شده بود احمد در مورد احتمال شهادتش با شما حرف بزند؟

بله. دائم مي‌گفت مامان من مي‌دانم شهيد مي‌شوم، يك بار هم كه من خواب پدرم را ديدم در حالي كه يك بچه بغل من داد. احمد مي‌گفت آن بچه من هستم و شهيد مي‌شوم من هم به او مي‌گفتم اگر قسمت باشد شهيد مي‌شويد.

• از اين حرف ها ناراحت نمي‌شديد؟

نه. آنها آنقدر ما را آماده مي‌كردند كه به اين چيزها فكر نمي‌كرديم.

• كمي از متن وصيت نامه احمد يادتان هست؟

نوشته بود سلام عليكم. پدر و مادر! من براي شما فرزند خوبي نبودم به برادر‌هايم بگوييد امام(ره) را تنها نگذارند. او چون كاغذي پيدا نكرده بود وصيت نامه‌ را پشت كارت شناسايي‌اش نوشته بود.

• خاطره خاص ديگري از احمد يا شهادتش داريد؟

بله. روزي در حال خواندن نماز بودم كه شنيدم دخترم فرياد زد مامان مامان بيا ببين اين جا چه شده! دويدم به سمت حياط و نوري را در آسمان ديدم كه انسان را واله مي‌كرد. با ديدن آن نور از هوش رفتم و وقتي به هوش آمدم گفتم خدايا شكرت فرزندم به آرزويش رسيد و تا صبح بوي عطر در اتاق‌ها، حياط، كوچه و حجله پيچيده بود.

• علي در آن زمان چه مي‌كرد؟

در حفاظت بيت امام(ره) بود و 2 ماه در آنجا فعاليت مي‌كرد و 2 ماه هم در جبهه بازي دراز بود.اتفاقا در بازي دراز به سينه‌اش تركش خورد و زخمي برگشت، شش ماه تحت معالجه بود.

• علي و يونس چگونه به شهادت رسيدند؟

بعد از شهادت احمد ، علي و يونس با هم به جبهه رفتند. آن موقع عمليات خرمشهر بود. علي در گردان حضرت علي(ع) و يونس هم در گردان حضرت زهرا(س) بود. هنگام درگيري ، نزديك غروب به سر علي تركش اصابت كرده و هنگام صبح هم تيري به پهلوي يونس مي‌خورد و هر دو شهيد مي‌شوند.قبل از آنكه خبر شهادتشان را به من بدهند خواب ديدم در بهشت زهرا هستم و سه بانويي را ديدم كه با قامتي بلند لباس‌هاي عربي سياهي به تن داشتند و راه را براي من باز كرده و به همه مي‌گفتند كنار برويد مادر 3 شهيد مي‌آيد. اين جمله را سه مرتبه تكرار كردند. وقتي از خواب بيدار شدم يكي از دخترهايم با خنده گفت خدا بخير كند مامان دوباره خواب ديد. قرار بود براي علي ام برويم خواستگاري كه 10 روز بعد جنازه اش آمد.

• آخرين ديدار با فرزندانتان را به ياد داريد؟

بله. آخرين ديدار به علي گفتم: علي‌جان كي بر مي‌گرديد؟ گفت: مامان اگر با هواپيما آمديم زخمي هستيم، اگر با ماشين آوردنمان شهيد شديم و اگر هم خودمان آمديم كه سالم هستيم. اين حرف او براي من خاطره‌اي به ياد ماندني شد.

• خبر شهادت يونس را چطور دادند؟

مراسم ختم علي در مسجد بود كه خبر يونس را آوردند. حاجي رفت پشت ميكروفن اعلام كرد كه شهيد سوم من هم آمد. همين كه اين خبر را گفت مسجد به هم ريخت. ما هم در منزل مراسمي داشتيم و يك خانم در حال سخنراني بود. من چاي مي دادم. بعد از مدتي پسر دايي‌ام آمد و گفت: خدا به اين مادر صبر بدهد. اين را گفت و خبر شهادت يونس را اعلام كرد. خانم سخنران ناراحت شد و من گفتم ناراحتي ندارد ما خودمان اين راه را انتخاب كرديم و تا آخر مي‌رويم. به دخترهايم گفتم مبادا گريه كنيد. وصيت برادرانتان است كه در انظار گريه نكنيد. يكي از خانم ها گفت: مگر تو زن باباي بچه ها هستي؟ من هم با ناراحتي گفتم بله! منظور اينكه براي آنها قابل درك نبود ولي من جايگاه بچه‌هاي خودم را مي دانستم و آنچه من درك مي‌كردم آنها درك نمي‌كردند.

• آنها ازدواج نكرده بودند؟

نه. اما براي علي رفته بوديم خواستگاري كه او در مراسم به خانواده دختر گفت من مي‌روم جبهه و ممكن است مجروح، اسير و يا شهيد شوم. مادر آن دختر به من گفت به او چيزي نمي‌گوييد؟ من پاسخ دادم نه بايد همه خود را آماده كنيم و او رو به من گفت من طاقت ندارم. روزي هم كه جنازه علي را آوردند خيلي بي‌تابي مي‌كرد.

• خودتان جنازه بچه ها را ديديد؟

بله. اتفاقا من و حاج آقا خودمان جنازه آنها را در قبر گذاشتيم.

• از وصيتنامه علي و يونس هم چيزي يادتان هست؟

كمي از وصيت علي يادم هست. نوشته بود از خود گذشتن، به خدا رسيدن است. مادر! به ياد هفتاد و دو تن باشيد، ما كجا و آنها كجا؟اگر مي‌خواهي روح من را شاد كني در انظار گريه نكن!

• محمد در جنگ چه مي‌كرد؟

بعد از 5 سال از شهادت علي و يونس، محمد در پادگان 21 حمزه تعليم اسلحه مي‌داد و تخريب‌چي هم بود. هر 45 روز يكبار كه در جبهه بود مي‌آمد و سري هم به ما مي‌زد.

• ايشان چگونه به شهادت رسيد؟

محمد در كربلاي 8 روز نيمه شعبان و در سال 1366 هنگامي كه از تپه‌اي بالا مي‌رفته تيري به صورتش اصابت كرده و به شهادت مي‌رسد.

• لطفا با جزئيات نقل كنيد

سيد صوفي دوست مجمد بود. وقتي صوفي مجروح مي شود به محمد اصرار مي كند كه او را رها كنند و بروند. محمد تعريف كرد كه وقتي برگشتيم ديدم دشمن پوست صورت او را زنده – زنده كنده است. از آن موقع محمد ديگر نماند و گفت من بايد بروم و شهيد شوم. تا اينكه يكبار براي شناسايي مي‌روند. همين كه از خاكريز بالا مي رود تير به فكش اصابت مي كند و شهيد مي‌شود. جنازه محمد وسط خاكريز و جنازه دوستش جلوي خاكريز افتاد به همين خاطر توانستند جنازه محد را بياورند ولي دوستش را نه. چون محمد از خدا خواسته بود نه اسير شود و نه جنازه‌اش دست عراقي‌ها بيافتد. محمد را هم پائين پاي علي دفن كرديم.

• خبر محمد را چطور دادند؟

نزديك عيد بود و بمناسبت نيمه شعبان منزل يكي از آشنايان مراسمي داشتيم. دخترها نيامده بودند. گويا قبل از رفتن من خبر شهادت محمد را شنيده بودند. آمدند در زدند و خانم اديبي، يكي از دوستانمان رفت جلوي در. ناگهان ديدم رنگ و رويش به هم ريخت، گفتم: خانم اديبي چي شده؟ محمد شهيد شده؟ گفت: نه حاج خانم، زخمي شده. گفتم نه، شهيد شده، من خودم خوابش را ديدم.

• بين همه بچه‌ها، پدر و مادر معمولا با يكي از آنها صميمي‌تر هستند، شما به كدام يك از فرزندانتان نزديكتر بوديد؟

به پسرم محمد، چون او بسيار شوخ طبع بوده و از طرفي هم بچه ته تغاري بود.

• آخرين دفعه‌اي كه محمد را ديديد به ياد داريد؟

آخرين باري كه محمد رفت يك باره حس كردم دل من هم با او رفت و گفتم اين بار شهيد مي‌شود.

• حاج آقا هم جبهه رفته بود؟

بله. وقتي امام اعلام كردند كه جبهه‌ها را نگهداريد، دامادمان با حاجي و محمد همگي رفتند جبهه. سه تا عيد ما مردي در خانه نداشتيم. حاجي پشت جبهه تعميركار بود. يكبار به حاجي گفتم من هيچ حداقل فكر پدرت باش. گفت من كاري ندارم فقط به وظيفه ام عمل مي‌كنم.

• شهادت چهار پسر خيلي سخت است ، چطور تحمل كرديد؟

قطعا انسان ناراحت مي شود اما خداوند اول صبر را مي‌دهد و بعد مصيبت را مي‌فرستد.

• وقتي دلتنگ فرزندانتان مي‌شويد چه مي كنيد؟

قرآن و دعا مي‌خوانم و آرام مي‌شوم.

• به ديدن امام خميني (ره) هم رفتيد؟

بله. دست ايشان را هم بوسيدم. زماني كه ايشان روزهاي آخر عمر را مي‌گذراند ما را به ديدن ايشان بردند و من دستشان را بوسيدم، اصلا حواسم نبود چكار مي‌كنم، محافظ امام مي‌گفت: حاج خانم چكار مي‌كنيد؟! زبانم بند آمده بود و نمي‌توانستم حرف بزنم. دائم قربان صدقه ايشان مي‌رفتم.

• «آقا» را هم ملاقات كرده‌ايد؟

بله. ايشان زماني هم كه رئيس جمهور بودند منزل ما تشريف آوردند. آن موقع محمد هنوز زنده بود. گفتند قرار است چند تا پاسدار بيايند منزل شما. البته محمد مي‌دانست ولي به ما چيزي نگفت. وقتي آقا تشريف آوردند كمي من صحبت كردم و كمي هم حاج آقا. آقا به من گفتند اگر جنگ شود چه مي‌كنيد؟ به ايشان پاسخ دادم، اسلحه به دست گرفته و خودم هم مي‌جنگم و تا آنجا كه بتوانم از مملكتم دفاع مي‌كنم.

• خانم جوادنيا در پايان مصاحبه بفرماييد چطور مي‌شود كه فرزندان انسان همه‌شان اين طور في سبيل الله قدم مي‌گذارند؟

بايد نيت پدر و مادر هنگام به دنيا آوردن فرزندانشان پاك باشد، همچنين من از وقتي كه خود را شناختم نمازم را اول وقت خواندم بچه‌هايم هم همينطور. هنگامي‌ كه نمازشان را به تاخير مي‌انداختند صدايم در آمده و مي‌گفتم كارتان را بگذاريد زمين نماز بخوانيد بعد هر كاري كه خواستيد انجام دهيد. بچه‌هاي ما با مسجد و هيئت بزرگ شدند و البته خداوند نيز نگه‌دار آنها بود.