ج -ادبی

خواجوی کرمانی وسلمان ساوجی

خواجه  شمس الدین محمد حافظ شیرازی شاید اولین کسی باشد که نام خواجو وسلمان را در یک بیت وکنار هم آورده است:

 چه جای کفته خواجو وشعر حافظ

که شعر حافظ  ما به ز نظم خوب ظهیر  1

بعد ازاو بسحق حلاج معروف اطعمه از قدیمترین کسانی است که نام دوشاعررا در دیباچه رساله خود موسوم به ((کنز الا شتها)) در کناریکدیگر ذکر دیگر ذکر کرده است .ویادستگاه طبح خواجوی کرمانی که زیره بای بیانش علاج سودازگان سلسله سخن است )) 2

 در این گفتار  درباره خواجوی وسلمان دوشاعر بزرگ .معاصر هشتم به اختیار سخن خواهد رفت .

ابوالعطاء کمال الدین  محمود بن علی بن محمود خواجوی کرمانی  ملقب به ((نخلبندان  شعرا)) به تحقیق متولد شب یکشنبه بیستم ذی الحجه سال 689 قمری است وخواجه جمال الدین سلمان ساوجی به اقرب  احتمالا متولد 709 فمری بوده است. بنابر این  حال سلمان  با وجود جوانی  وسن کم  به زودی صاحب شهرت وآوازه ای فراگیر شده  وشاعری معتبر وقابل  رقابت با خواجو شده است .

سلمان در اشعار خود از خواجو نامی  نبرده است . مصحح دیوان جواجو معتقد است  که (( خواجو از شعرای معاصر در دیوان اشعار  خود یاد نکرده پیداست  اعتنایی به انان نداشته است ودرمقابل خویس ناچیز می شمرده ))3 نگارنده در تصفح دیوان خواجو به چند بیت برخورد که در آن ازجمال الدین ساوی (=ساوجی )نام برده شده است و... ادامه دارد

--------------------------------------------

--

نامه ساوه: مجموعه مقاله های ساوه پژوهی 

نامه ساوه: مجموعه مقاله های ساوه پژوهی

دکتر مرتضی ذکایی ساوجی

 از صفحه 401  تا صفحه 412

---------------------------------

تهیه کننده /محمد شرافت ساوه پنج شنبه  پنج   تیر ماه سال  1399